Με μεγάλη χαρά υποδεχόμαστε στην ομάδα μας ένα νέο μέλος που ήρθε με αγάπη και όρεξη για συνεργασία να εμπλουτίσει τις δράσεις του Ομίλου. Είμαστε σίγουροι ότι θα περάσεις υπέροχα, καθώς θα ανακαλύπτουμε νέους κόσμους μέσα από τα βιβλία και θα εξασκούμε συστηματικά τα φτερά της φαντασίας μας! Μαζί θα μοιραστούμε την αγάπη μας για τις λέξεις, θα συζητήσουμε ιστορίες και θα δημιουργήσουμε τα δικά μας μικρά θαύματα!

 

Η νέα χρονιά ξεκίνησε δυναμικά και … δημιουργικά!

Τα μέλη κλήθηκαν να μεταμορφώσουν δημιουργικά το όνομά τους ζωγραφίζοντας ή γράφοντας ένα μικρό κείμενο. Ακολουθεί το αποτέλεσμα της έμπνευσής τους που είναι πολλά υποσχόμενο!!!

Είμαι ο ΡΣΥ-2, ένα ρομπότ σχεδιασμένο για να παρέχει στους ανθρώπους συναισθηματική άνεση την ώρα της ανάγκης τους – ένας ψυχίατρος περίπου. Είμαι ο δεύτερος και μοναδικός του είδους μου, μαζί με την αδελφή μου, που εκτελεί ένα παρόμοιο αλλά διαφορετικό έργο. Δημιουργηθήκαμε και οι δύο από τον Σόρεν Πάμσολ. Ο πατέρας μας δαπάνησε αμέτρητο χρόνο και εφόδια τελειοποιώντας τις μηχανές και τις λειτουργίες μας, το κουράγιο του τροφοδοτείται  από την επιθυμία του να δημιουργήσει έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι από τις λύπες τους. Μου έδωσε την ικανότητα να νιώθω ανθρώπινα συναισθήματα, για να καταλαβαίνω καλύτερα τα συναισθήματα των ασθενών μου. Έτσι, μπορώ να βρω αποτελεσματικές λύσεις στα προβλήματά τους.

Μπράβο σας!!!

 

Όμιλος Φιλαναγνωσίας και Δημιουργικής Γραφής:

Ένα ταξίδι στον κόσμο των ιδεών

Η φετινή σχολική χρονιά φέρνει έναν αέρα ανανέωσης για τον Όμιλο Φιλαναγνωσίας του σχολείου μας, καθώς οι δράσεις του εμπλουτίζονται με ένα νέο και συναρπαστικό πεδίο: τη Δημιουργική Γραφή. Μέσα από τα βιβλία που διαβάζουμε, ταξιδεύουμε σε κόσμους γεμάτους ιδέες, χαρακτήρες και συναισθήματα. Όμως, κάθε αναγνώστης κάποια στιγμή αναρωτιέται: «Κι αν έγραφα τη δική μου ιστορία;» Η γραφή μας προσφέρει ακριβώς αυτή την ευκαιρία, να γίνουμε δημιουργοί και να μοιραστούμε τη δική μας οπτική στον κόσμο. Παράλληλα, η διαδικασία της γραφής ενισχύει τις δεξιότητες που αποκτούμε από την ανάγνωση: την κριτική σκέψη, τη φαντασία, την κατανόηση του ανθρώπινου ψυχισμού. Όταν γράφουμε, μαθαίνουμε να παρατηρούμε, να συνθέτουμε και να εκφραζόμαστε με σαφήνεια και ευαισθησία.

Τι θα κάνουμε φέτος στον Όμιλο

Φέτος, οι δράσεις μας θα είναι πιο πλούσιες από ποτέ. Στις συναντήσεις μας:

• Θα συνεχίσουμε να διαβάζουμε αγαπημένα βιβλία και να συζητάμε για τα μηνύματα και τις ιδέες τους.
• Θα εξερευνήσουμε τεχνικές δημιουργικής γραφής, όπως η ανάπτυξη χαρακτήρων, η δημιουργία πλοκής και η χρήση της γλώσσας για να αποτυπώσουμε συναισθήματα και εικόνες.
• Θα γράψουμε τις δικές μας ιστορίες, εμπνευσμένες από τα βιβλία που αγαπάμε, αλλά και από την καθημερινότητά μας.

Τα Οφέλη για τους Μαθητές

Ο συνδυασμός φιλαναγνωσίας και δημιουργικής γραφής προσφέρει πολλαπλά οφέλη:

• Εμβάθυνση στη λογοτεχνία: Η γραφή μας βοηθά να κατανοούμε καλύτερα τις τεχνικές που χρησιμοποιούν οι συγγραφείς στα έργα τους.
• Ενίσχυση της δημιουργικότητας: Αποκτούμε αυτοπεποίθηση να εκφράσουμε ιδέες και να μοιραστούμε τη φαντασία μας.
• Προσωπική έκφραση: Μαθαίνουμε να αποτυπώνουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας.
• Κοινωνικότητα: Συνεργαζόμαστε με άλλους μαθητές, ανταλλάσσουμε ιδέες και δημιουργούμε μια κοινότητα με κοινά ενδιαφέροντα.

Μια Δημιουργική Χρονιά Μας Περιμένει!

Ο φετινός Όμιλος Φιλαναγνωσίας και Δημιουργικής Γραφής υπόσχεται να σας ταξιδέψει σε νέους λογοτεχνικούς και δημιουργικούς προορισμούς. Αν αγαπάτε τα βιβλία, αν θέλετε να γράψετε τις δικές σας ιστορίες ή αν απλώς αναζητάτε έναν χώρο όπου θα μοιραστείτε τις ιδέες σας, σας περιμένουμε με ανοιχτές αγκάλες!

Υπεύθυνη Ομίλου

Ευαγγελία Λυκουρίνου

 

Όμιλος Φιλαναγνωσίας : Μία πύλη προς τον κόσμο της λογοτεχνίας και της έκφρασης

Ο  Όμιλος Φιλαναγνωσίας του 1^ου Πειραματικού Γυμνασίου Σάμου προσφέρει ένα χώρο όπου οι μαθητές μπορούν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους, να συζητήσουν για αγαπημένα κείμενα, να ανακαλύψουν νέους συγγραφείς και να έρθουν σε επαφή με τη δημιουργική πλευρά του εαυτού τους. Σ’ αυτό το πλαίσιο τα μέλη της ομάδας κλήθηκαν να επιλέξουν 20 λέξεις από το βιβλίο του Αντρί Σνερ Μάγκνασον, «Τιμακιστάν, το σεντούκι του χρόνου» και να συνθέσουν τη δική τους ιστορία.

Οι λέξεις που διάλεξαν είναι: σεντούκι, πεταλούδες, εικόνα, κούκλα, άνοιξη, ταξίδι, κρύσταλλο, ασθένεια, ηλιοβασίλεμα, καρδιά, θλίψη, υπόσχεση, παράθυρο, κόσμος, σπίτι, λίμνη, μελωδία, τρέμουλο, δάσος, χρόνος.

Η υπόσχεση

-Δε θα σε αφήσω ποτέ, θα σ’ αγαπώ για πάντα! Το υπόσχομαι!

-Δύσκολο αυτό, αγαπημένε μου, αφού νιώθω ήδη το σώμα μου να ξεκινάει το μακρινό αυτό ταξίδι. Μπορεί το μυαλό μου να βρίσκεται ακόμα εδώ, αλλά δεν ξέρω για πόσο…

Ο Όλιβερ κοίταξε τη Μέλοντι. Τα γαλάζια μάτια της που ήταν συνήθως γεμάτα χαρά, τώρα ήταν γεμάτα δάκρυα και πόνο. Μια ηλιαχτίδα που έμπαινε από το παράθυρο φώτιζε τα μαλλιά της… και ξαφνικά… ο χρόνος σταμάτησε για εκείνη.

Τα χρόνια περνάνε και ο Όλιβερ κάθε μέρα θρηνεί για την αγάπη που έχασε. Οικογένεια και φίλοι του συμπαραστέκονται, αλλά δεν μπορεί να ξεχάσει τελείως την οδύνη του. Όσες γυναίκες και αν ήρθαν στη ζωή του, αυτός πάντα έμενε πιστός στη Μέλοντι. Γελούσε, διασκέδαζε κάποιες φορές, αλλά στην ψυχή του κυριαρχούσε η ατελείωτη αγάπη του για κείνη.

Θέλοντας να ξεφύγει από τη θλίψη αποφάσισε να πάει ένα ταξίδι. Αν και είχε πολλές επιλογές, διάλεξε ένα ξεχωριστό σπιτάκι στο δάσος της Μορκάσας. Όταν έφτασε εκεί αντίκρισε μια πανέμορφη ξύλινη καλύβα, γύρω-γύρω υπήρχαν πολύχρωμα λουλούδια που του θύμιζαν τη μυρωδιά της αγαπημένης του. Το τοπίο ήταν μαγευτικό, όλα όσα υπήρχαν τριγύρω έδιναν μια ιδιαίτερη αίσθηση, η οποία ομόρφαινε το κλίμα όλο και περισσότερο. Ένιωθε ότι ο αέρας είχε το λεπτό άρωμά της, ότι όλα τα πουλιά είχαν τη χάρη της, αλλά μαζί με αυτά κουβαλούσαν και τη λύπη του Όλιβερ, γιατί η Μέλοντι δε ζούσε. Τώρα, κατάλαβε ότι η μυρωδιά στον αέρα δεν ήταν δικιά της και δε μύριζε καλύτερα από μαραμένα λουλούδια. Τα πουλιά δεν ήταν τόσο όμορφα όσο νόμιζε νωρίτερα, τα χρώματά τους ήταν παράξενα και δεν ταίριαζαν μεταξύ τους. Τα ράμφη τους ήταν στραβά και φαινόταν αφύσικα μεγάλα. Τίποτα δεν μπορούσε να συγκριθεί με τις αρετές της αγαπημένης του…. Τίποτα δεν μπορούσε να γεμίσει το κενό που υπήρχε βαθιά μες την ψυχή του.

Απελπισμένος άρχισε να περπατάει στο δάσος, ενώ το μυαλό του είχε πλημμυρίσει από αναμνήσεις. Η μορφή της Μέλοντι κυριαρχούσε στις σκέψεις του, τα γέλια της αντηχούσαν, οι όμορφες στιγμές τους ζωντάνευαν μπροστά στα μάτια του, ώσπου οδηγήθηκε σε μια λίμνη τόσο όμορφη όσο το κορίτσι που έχασε. Τα ήρεμα και καθαρά νερά της σε συνδυασμό με το τιτίβισμα των πουλιών βοήθησαν τον Όλιβερ να ξεφύγει λίγο από τη δυστυχία του και να νιώσει ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα στον κόσμο.

Ξαφνικά μια γαλάζια πεταλούδα με καφέ κηλίδες πέταξε μπροστά του και του θύμισε πάλι τη Μέλοντι. Μαγεμένος από την ομορφιά και την ηρεμία της άρχισε να την ακολουθεί γεμάτος περιέργεια, ήθελε να δει που θα πάει, σε ποιο κλαδάκι θα σταματήσει , για να ξεκουραστεί. Λες και ήταν γραφτό η πεταλούδα τον οδήγησε σε μια συστάδα θάμνων και κάπου ανάμεσα στο πυκνό φύλλωμα μια λάμψη τράβηξε την προσοχή του. Μια παράξενη αίσθηση κυρίευσε την καρδιά του Όλιβερ, κάτι σαν ανησυχία… αγωνία… δεν ήταν σίγουρος. Αποφάσισε να δει από πού ερχόταν αυτή η λάμψη. Μετακίνησε τα φύλλα, κινήθηκε αργά και με μεγάλη προσοχή ανάμεσα στους θάμνους  και ένα σεντούκι φάνηκε μπροστά του.

Η πεταλούδα πέταξε ξανά, κινήθηκε προς τα πίσω αναζητώντας τη δροσιά της λίμνης. Ο Όλιβερ δεν έχασε χρόνο, την ακολούθησε μαζί με το σεντούκι. Αναρωτιόταν πώς βρέθηκε εκεί αυτό το παλιό αντικείμενο. «Ποιος να  άφησε εδώ το σεντούκι και για ποιο λόγο;» αναρωτήθηκε. Του φάνηκε σαν να ήταν αφημένο εκεί για κείνον. «Ένα δώρο από την πεταλούδα, ίσως;». Μα τι σκεφτόταν! Πώς θα μπορούσε ένα έντομο να έχει κρύψει ένα σεντούκι; Κι όμως, όσο παράλογη και αν ακουγόταν αυτή η σκέψη, ένιωθε πως είχε κάποια λογική. Ο τρόπος με τον οποίο τον πλησίασε … σαν κάτι να ήξερε … σαν κάτι να ήθελε. Ίσως έπρεπε να βρει το σεντούκι, να το ανοίξει. Μπορεί αυτό που βρισκόταν μέσα να του έκανε τη ζωή καλύτερη, να του έδιωχνε τη μελαγχολία, να του έδινε χαρά. Αυτό ή απλώς είχε αρχίσει να χάνει το μυαλό του.

Όταν επιτέλους έφτασε στη λίμνη, ακούμπησε το σεντούκι πάνω στο πράσινο γρασίδι και το άνοιξε προσεκτικά, με ένα τρέμουλο στα χέρια. Ταυτόχρονα εμφανίστηκαν στην αντανάκλαση της λίμνης οι αναμνήσεις του, οι στιγμές χαράς και αγάπης που έζησε με τη Μέλοντι. Είδε τους δυό τους να τρέχουν στη χιονισμένη πλαγιά του Μπρόνανσκ, να περπατάνε πιασμένοι χέρι-χέρι σε μια παραλία, να μαγειρεύουν το αγαπημένο τους φαγητό στη ζεστασιά του σπιτιού τους. Όλες αυτές οι χαρούμενες  εικόνες τον γέμισαν νοσταλγία, παράπονο, αλλά και στεναχώρια, γιατί δεν μπορούσε πια να δει την αγαπημένη του ούτε να την ακούσει ή να την αγγίξει, μόνο στα όνειρά του την έβλεπε κάποιες φορές και ήθελε τόσα πολλά να της πει…

Όταν συνήλθε, έριξε μια ματιά στο ανοιχτό σεντούκι και αυτό που αντίκρισε τον γέμισε δέος και τρόμο. Μια κούκλα ξεπρόβαλλε μπροστά του και ήταν ίδια η γυναίκα του! Τα καστανά σγουρά μαλλιά της, τα γαλάζια στρογγυλά της μάτια, όλα ήταν ίδια! Η κούκλα φορούσε ακόμα ένα πράσινο φόρεμα, και το αγαπημένο φόρεμα της Μέλοντι πράσινο ήταν! Κι ένα δαχτυλίδι στόλιζε το χέρι της κούκλας κι είχε πάνω του έναν κρύσταλλο! Ήταν ολόιδιο με το δαχτυλίδι που ο Όλιβερ είχε χαρίσει πριν πολλά χρόνια στην αγαπημένη του!

«Πώς γίνεται να της μοιάζει τόσο πολύ;» αναρωτήθηκε ο Όλιβερ. Καθώς προσπαθούσε να εξηγήσει όλες αυτές τις παράξενες συμπτώσεις, η πεταλούδα βρέθηκε ξανά κοντά του και του ψιθύρισε την υπόσχεση που είχε δώσει στη Μέλοντι πριν από πολλά χρόνια. « Δεν θα σ’ αφήσω ποτέ! Θα σ’ αγαπώ για πάντα, το υπόσχομαι!» -Δικά σου είναι αυτά τα λόγια, δικιά σου αυτή η υπόσχεση! Δε θα τη κρατήσεις;

Η καρδιά του Όλιβερ άρχισε να χτυπάει όλο και πιο δυνατά, ώσπου σταμάτησε και ταξίδεψε στον κόσμο όπου βρισκόταν η Μέλοντι και τον περίμενε, όπως την πρώτη φορά που γνωρίστηκαν. Τώρα είναι πια μαζί, δε θα χωριστούν ποτέ ξανά, θα αγαπιούνται για πάντα!

Τα μέλη του Ομίλου:                                         

Γιούργη Άννα                                                  

Ζέρβα Μιχαέλα

Παπαδοπούλου Βασιλική

Χαρίτου Μαριαλένα

 

 

Αντρί Σνερ Μάγκνασον, «ΤΙΜΑΚΙΣΤΑΝ – Το σεντούκι του χρόνου»

Κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2023-2024 τα μέλη του Ομίλου Φιλαναγνωσίας συγκεντρώνονταν κάθε Τετάρτη σε μια από τις αίθουσες της σχολικής μονάδας, για να διαβάσουν το μυθιστόρημα του Αντρί Σνερ Μάγκνασον «ΤΙΜΑΚΙΣΤΑΝ – Το σεντούκι του χρόνου», να ανταλλάξουν απόψεις και να μοιραστούν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Σ’ αυτές τις συναντήσεις οι μαθήτριες είχαν την ευκαιρία να εκφραστούν, να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη και να καλλιεργήσουν την αγάπη τους για τη λογοτεχνία.

Μέσα από την ανάλυση των χαρακτήρων, των γεγονότων και των μύθων που συναντήσαμε στο προαναφερθέν βιβλίο, τα παιδιά ανακάλυψαν  νέες προοπτικές και απέκτησαν βαθύτερη κατανόηση του κόσμου γύρω τους. Μάλιστα, στην προσπάθειά τους να αποκωδικοποιήσουν το κείμενο και να εντοπίσουν τα θεματικά του κέντρα και τα μηνύματα που περνάει, κατέληξαν στα παρακάτω συμπεράσματα:

Ø  Ο άνθρωπος πρέπει να αντιμετωπίζει με θάρρος τις δυσκολίες της ζωής.

Ø  Ο άνθρωπος πρέπει να ψάχνει την ελπίδα και να είναι αισιόδοξος, ακόμα κι όταν νιώθει ότι τα έχει χάσει όλα.

Ø  Ο άνθρωπος πρέπει να αγωνίζεται και να προσπαθεί να κατακτήσει αυτό που θέλει κι όχι να περιμένει ότι θα έρθουν «καλύτεροι καιροί».

Ø  Οι πράξεις μας έχουν επιπτώσεις κι αυτό πρέπει να το θυμόμαστε!

Ø  Ο άνθρωπος που έχει ως βασικό κίνητρο το κέρδος σκέφτεται λάθος.

Ø  Δεν υπάρχει ούτε ο ιδανικός άνθρωπος ούτε ο ιδανικός φίλος και αν τον αναζητάς μένεις μόνος.

Ø  Οι κοινές αξίες, τα μυστικά, τα κοινά ενδιαφέροντα ενώνουν τους φίλους και διατηρούν ζωντανή τη σχέση, ακόμη κι αν οι φίλοι χωριστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ø  Πρέπει να αψηφούμε τους κινδύνους γι’ αυτούς που αγαπάμε και να ξεπερνάμε τα εμπόδια, όπως έκανε ο Ανόρι για την Οψιδιάνα.

Ø  Η αληθινή αγάπη δεν χάνεται ποτέ, παραμένει ζωντανή πέρα από τον τόπο και πάνω από τον χρόνο, όπως η αγάπη της Θορντίς και του Ανόρι για την Οψιδιάνα.

Ø  Κάποιες φορές η εκμετάλλευση και η εξαπάτηση έρχεται από τους πιο κοντινούς μας ανθρώπους, όπως έγινε με την Γκούνχιλντ και τον Αχινό.

Ø  Η ζήλια τυφλώνει τον άνθρωπο και τον οδηγεί σε αισχρές πράξεις (ακόμα και την Οψιδιάνα αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν!).

Ø  Οι αποφάσεις μας πρέπει να στηρίζονται στη λογική και όχι στο συναίσθημα, γιατί ο Όρρι που έκανε το αντίθετο (διέσχισε κολυμπώντας έναν ωκεανό με δηλητηριώδεις μέδουσες) έχασε τη ζωή του.

Ø   Ο άνθρωπος πρέπει να σέβεται το περιβάλλον και να μην παρεμβαίνει σ’ αυτό.

Ø  Ο άνθρωπος πρέπει να αγαπάει και να προστατεύει όλα τα ζώα, γιατί από αυτή τη συνύπαρξη εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας.

Μέλη Ομίλου Φιλαναγνωσίας: Άννα Γιούργη, Μιχαέλα Ζέρβα, Βασιλική Παπαδοπούλου, Μαριαλένα Χαρίτου. Στις τρεις τελευταίες συναντήσεις της Ομάδας βρέθηκε μαζί μας και η Μάρα Ευγενικού.

Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Ευαγγελία Λυκουρίνου

 

Επιτυχημένη Σκυταλοδρομία Ανάγνωσης

 

Ο Όμιλος Φιλαναγνωσίας του 1^ου Πειραματικού Γυμνασίου Σάμου οργάνωσε στις 20-12-2023 σκυταλοδρομία ανάγνωσης παραμυθιών και χριστουγεννιάτικων ιστοριών για μαθητές της Στ΄ Δημοτικού. Η συγκεκριμένη δράση αποτελεί κομμάτι του ευρύτερου προγράμματος προώθησης της ανάγνωσης στο σχολείο μας, με το οποίο στοχεύουμε στη δημιουργία μιας γενιάς που εκτιμά τη γνώση και τον πολιτισμό.

Η στήριξη της δράσης από τη Διεύθυνση του σχολείου, αλλά και τον Σύλλογο γονέων και κηδεμόνων ήταν κρίσιμη για την επιτυχία της εκδήλωσης. Κατάφεραν να διαμορφώσουν ένα ζεστό χώρο υποδοχής των μικρών μαθητών, έναν χώρο που έμοιαζε με σκηνικό χριστουγεννιάτικου παραμυθιού. Χαλιά και μαξιλάρες στο πάτωμα, μπάλες, γιρλάντες και φωτάκια στους τοίχους,  κεράσματα για όλους! Περιβάλλον γεμάτο θαλπωρή και γιορτινή διάθεση που προκαλούσε τα παιδιά να ταξιδέψουν νοερά στις σελίδες των βιβλίων.

Οι δάσκαλοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας, από την άλλη πλευρά, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο ως προωθητές της αγάπης για το βιβλίο. Με τη συμμετοχή των τάξεών τους  στη σκυταλοδρομία ανάγνωσης, βοήθησαν τα παιδιά να καταλάβουν ότι η ανάγνωση μπορεί να είναι μια δραστηριότητα διασκεδαστική και ενδιαφέρουσα. Επιπλέον,  μοιράστηκαν τον ενθουσιασμό τους και ενέπνευσαν τους μαθητές προκειμένου να εξερευνήσουν τον κόσμο της λογοτεχνίας.

Ουσιαστική υπήρξε και η συνδρομή της Δημόσιας Κεντρικής Ιστορικής Βιβλιοθήκης Σάμου η οποία  ανέλαβε την πρόταση βιβλίων και τη μεταφορά τους στον χώρο του σχολείου. Η ποικιλία των επιλεγέντων κειμένων κάλυψε ένα εύρος θεμάτων, ικανοποιώντας τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα κάθε συμμετέχοντα. Αυτό ενίσχυσε την προσωπική ανάπτυξη των μαθητών και προώθησε την επικοινωνία και τη συνεργασία μεταξύ των μελών της σχολικής κοινότητας.

Ευχή μας είναι  η Σκυταλοδρομία Ανάγνωσης να δώσει  το κίνητρο για μελλοντικές εκδηλώσεις που θα στοχεύουν στην ενδυνάμωση της σχολικής  κοινότητας μέσω του πολιτισμού της ανάγνωσης.

Οι υπεύθυνες καθηγήτριες

Λυκουρίνου Ευαγγελία

Φασλή Ευγενία